به قلم مدیر سایت
چند بار دوست عزیز و موبد گرامی جناب مهران غیبی در بحث ها ادعا کرد که جواب همه ی پرسش ها را در گات ها می توان یافت.
ایشان ذیل نوشته ی «دلیل های سست زرتشتی ها» در این سایت، این ادعا را تکرار کرد و بحث ما در این موضوع ادامه یافت و در انتها، پاسخی از ایشان نرسید. گفت و گو را در اینجا می گذارم و به منظور پرهیز از طولانی شدن، رعایت آداب از قبیل «سلام» را از پیام ها حذف می کنم:

موبد غیبی:
من گفته ام که گاتها کتاب آسمانی من است. برای من کافی است. همه پرسشها و نیازهای مرا برآورده می سازد.

فاطمی:
اگر جواب همه ی پرسش ها در گاتها است بفرمایید حرمت ازدواج با محارم را از کجای گاتها بدست می آید؟

موبد غیبی:
در هات 53 آموزش داده شده که برای بهسازی جامعه باید دختر و پسر با گزینش خردمندانه همدیگر را بر گزینند وووو.
خب اگر کسی جز این برود جامعه آسیب خواهد دید. دو گونه رهبری «اهو» و «رتو» باید از جامعه پاسداری کنند تا آسیب نبیند ووووو

فاطمی:
چرا ازدواج با محارم خردمندانه نیست؟

موبد غیبی:
دانش نشان می دهد که زندگان دگرگشن اگر خودگشن شوند صفتهای خوب را از دست می دهند. سندهایی هست که هخامنشیان از این دانش آگاه بودند.. از این روی خردمندانه نیست که انسان دگرگشن، خودگشن شود.

فاطمی:
جای تعجب است شما که بنا داشتید الفاظ نامانوس بکار نبرید یکباره از «خودگشن» و «دگرگشن» استفاده کردید! ظاهرا مراد شما از «خودگشن» ازدواج با نزدیکان است و منظورتان این است که ازدواج با خودی سبب بوجود آمدن فرزندان ناقص می شود و این خلاف خرد است.
سؤال: ازدواج با مادر وقتی در سن یائسگی است و نیز خواهر در صورتی که رحمش را در آورده و در نتیجه فرزندی بوجود نمی آید، حکم آن چگونه از گاتها بدست می آید؟

یادآوری:
قرآن کریم در سوره نساء، آیه 23 با صراحت ازدواج با محارم را تحریم کرده است:
حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّه?اتُکُمْ وَ بَن?اتُکُمْ وَ أَخَو?اتُکُمْ وَ عَمّ?اتُکُمْ وَ خ?الا?تُکُمْ وَ بَن?اتُ اَلْأَخِ وَ بَن?اتُ اَلْأُخْتِ وَ أُمَّه?اتُکُمُ اَللاّ?تِی أَرْضَعْنَکُمْ وَ أَخَو?اتُکُمْ مِنَ اَلرَّض?اعَهِ وَ أُمَّه?اتُ نِس?ائِکُمْ وَ رَب?ائِبُکُمُ اَللاّ?تِی فِی حُجُورِکُمْ مِنْ نِس?ائِکُمُ اَللاّ?تِی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَکُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا? جُن?احَ عَلَیْکُمْ وَ حَلا?ئِلُ أَبْن?ائِکُمُ اَلَّذِینَ مِنْ أَصْلا?بِکُمْ.

حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران، و خواهران، و عمهها، و خالهها، و دختران برادر، و دختران خواهر شما، و مادرانی که شما را شیر داده اند (مادران رضاعی)، و خواهران رضاعی شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرتان که در دامان شما پرورش یافتهاند از همسرانی که با آنها آمیزش جنسی داشتهاید ـ و چنانچه با آنها آمیزش جنسی نداشتهاید، (دختران آنها) برای شما مانعی ندارد ـ و (همچنین حرام است بر شما) همسرهای پسرانتان که از نسل شما هستند (نه پسرخوانده ها).